Aucassin and Nicolette 1911 1e dr.

Door F.W. Bourdillon
Klein, prachtig boekje met platen. (9 x 18 cm.) Engelse uitgave door Macmillan & Co.  in 1911. Eerste druk. Ziet er nog heel goed uit.
  
Aucassin en Nicolette (geschreven omstreeks 1200) is een unieke tekst in de Franse literatuur van de Middeleeuwen. Het is het enige voorbeeld dat wij kennen van een ‘chantefable’, een genre waarin afwisselend verzen en proza worden gebruikt. andere kant van de middeleeuwse literatuur laat zien.
Het is een Franse sage over twee geliefden. Aucassin wil niet vechten omdat hij alleen kan denken aan zijn geliefde Nicolette. Zij wordt opgesloten zodat de twee elkaar niet kunnen zien. Als het land wordt aangevallen zegt Aucassin dat hij ten strijde gaat, mits hij na de strijd Nicolette mag zien. Maar zelfs dan moet hun liefde nog veel obstakels overwinnen.

In vele liederen wordt verhaald hoe graaf Bougart van Valence graaf Garin van Biaucair overviel en hem zolang bevocht tot hij diens hele land had verwoest. Tenslotte belegerde hij zijn stad met honderd ridders en tienduizend krijgers en bestormde zonder ophouden de stadswallen.
Graaf Garin van Biaucair verdedigde zich dapper. Het verdriette hem echter zeer dat zijn enige zoon, Aucassin, geen zwaard wilde aanraken. Aucassin wilde niet aan toernooien deelnemen, geen paard bestijgen en ook niet oorlogvoeren, want hij hield boven alles van een beeldschoon meisje, Nicolette geheten, en kon aan niets anders denken. Zijn vader en moeder trachtten hem te overreden, voerden aan dat Nicolette per slot maar een eenvoudige Saraceense gevangene was, maar Aucassin herhaalde steeds weer opnieuw: “Ik zal ten strijde trekken, desnoods tot aan het eind van de wereld, als u mij eerst Nicolette geeft, die ik liefheb.”

Klik op de grote foto voor diashow.